«Η άνοδος του Δ’ Ράιχ: πώς η Γερμανία χρησιμοποιεί την χρηματοπιστωτική κρίση για να κατακτήσει την Ευρώπη» είναι ο τίτλος δημοσιεύματος της βρετανικής Daily Mail, ενώ οι Times υποστηρίζουν ότι προϋπόθεση για τη διάσωση της ευρωζώνης είναι η έξοδος της Γερμανίας από το ευρώ. Οι Financial Times, πάλι, μετά και την προχθεσινή πρωτοβουλία Μέρκελ – Σαρκοζί, γράφει πως η Γερμανία εδραιώνει διαρκώς τη θέση της στην Ευρώπη, την ώρα που η Γαλλία ευθυγραμμίζεται με αυτήν.
«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το τί σημαίνει δημοσιονομική ένωση: Πρόκειται για μία οικονομική πολιτική, ένα σύστημα φορολόγησης, ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, ένα χρέος, μία οικονομία και έναν υπουργό οικονομικών. Και όλα τα ανωτέρω θα είναι γερμανικά», γράφει η Daily Mail, η οποία αποκαλεί φράου Μέρκελ τη Γερμανίδα καγκελάριο.
Οι αποφάσεις που ανακοινώθηκαν την Τρίτη αποδίδονται από την εφημερίδα στην πρόθεση της Γερμανίας να επιβάλλει όλους τους όρους στις οικονομίες των ευρωπαϊκών κρατών, αφού «είναι η μοναδική χώρα που μπορεί να το κάνει αυτό». «Εάν το ευρώ επιβιώσει», όλες οι ευρωπαϊκές χώρες θα γίνουν σαν τους Γερμανούς.
Στην πραγματικότητα θα χάσουν την ελευθερία του να μη μοιάζουν σαν τους Γερμανούς, συμπληρώνει χαρακτηριστικά και εφιστά την προσοχή προς την κυβέρνηση της Βρετανίας, την οποία και προειδοποιεί ότι εάν επιτύχει αυτό το σχέδιο των Γερμανών, η Ευρώπη θα γίνει στην ουσία μία γερμανική αυτοκρατορία και οι χώρες που δεν ανήκουν στην ευρωζώνη (όπως η Βρετανία) θα βρεθούν στο περιθώριο.
Τα αποτελέσματα της συνάντησης Μέρκελ – Σαρκοζί σχολιάζει στους Financial Times ο επικεφαλής της PIMCO, Μοχάμεντ Ελ Αριάν. «Η κατεύθυνση προς την οποία κινείται η Γερμανία δεν αποτελεί έκπληξη, αλλά πολύ μεγαλύτερη έκπληξη αποτελεί το γεγονός ότι η Γαλλία στηρίζει τόσο θερμά την πρότασή της. Υποψιάζομαι ότι αυτό έχει να κάνει με την κατάσταση την περασμένη εβδομάδα στις αγορές», επισημαίνει ο Ελ Αριάν.
Υπογραμμίζει ότι το μήνυμα από τη συνάντηση είναι ότι η Γαλλία ευθυγραμμίζεται όλο και περισσότερο με τη Γερμανία, η οποία διασφαλίζει πλέον τη θέση της στην ευρωζώνη, εικάζει δε ότι η ευρωζώνη που θα προκύψει – «εάν τηρηθούν τα όσα ανακοίνωσαν χθες, πράγμα που κάθε άλλο παρά βέβαιο είναι» – θα είναι μικρότερη σε μέγεθος, αλλά με μεγαλύτερη δημοσιονομική πειθαρχία.
Οι περιφερειακές οικονομίες, προσθέτει πάντως, δεν θα ενθουσιαστούν με αυτό το αποτέλεσμα, αφού θα πρέπει να προχωρήσουν με τη λιτότητα και να σεβαστούν τον «χρυσό κανόνα» που εγγυάται την δημοσιονομική πειθαρχία.
Με άρθρο του στους Times, πάλι, ο Ανατόλι Καλέτσκι συγκαταλέγεται στους οπαδούς της εξόδου της Γερμανίας από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα.
Ο Καλέτσκι, ένθερμος υποστηρικτής της γαλλικής διακυβέρνησης της Ευρώπης, στο άρθρο με τίτλο «Πώς θα σωθεί η ευρωζώνη – διώξτε τη Γερμανία» υποστηρίζει ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για τη γαλλική διπλωματία και τον Γάλλο πρόεδρο να καθιερώσει την ανωτερότητά της απέναντι στην γερμανική οικονομική ισχύ ως η κυρίαρχη δύναμη στην Ευρώπη.
Ο αρθρογράφος σημειώνει ότι η ευρωζώνη θα πρέπει να υιοθετήσει μία ευρωπαϊκή οικονομική κυβέρνηση προκειμένου να μη διαλυθεί, ενώ παραθέτει δύο βασικές αρχές πάνω στις οποίες θα στηριχθεί αυτή η ευρωπαϊκή ενσωμάτωση. Η πρώτη αφορά στην έκδοση του ευρωομολόγου και η δεύτερη στη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού υπουργείου Οικονομικών που να ασκεί τη δημοσιονομική πολιτική. Αυτό λοιπόν που θα πρέπει να ξεπεραστεί προκειμένου να πραγματοποιηθεί η οικονομική ενσωμάτωση είναι οι σημαντικές διαφορές μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας για το τι σημαίνει «ομοσπονδιακή Ευρώπη».
Σύμφωνα με τον Καλέτσκι, η Γερμανία θεωρεί ότι είναι ο κυρίαρχος παίκτης, καθώς πληρώνει τον λογαριασμό της κρίσης στην ευρωζώνη, ωστόσο υποστηρίζει ότι εάν ο Σαρκοζί παίξει καλά τα χαρτιά του τότε μπορεί να βάλει τη Γερμανία στη θέση της.
«Το Βερολίνο μέχρι στιγμής έχει αρνηθεί την έκδοση κοινών ευρωπαϊκών ομολόγων και δεν αφήνει την ΕΚΤ να αναχρηματοδοτήσει την Ιταλία, την Ισπανία και την Ελλάδα μέσω της αγοράς του χρέους τους. Επίσης οι Γερμανοί πολιτικοί υποστηρίζουν ότι οι χώρες που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν το χρέος τους θα πρέπει να βγουν από την ευρωζώνη. Γιατί λοιπόν να μην αλλάξει αυτή η κατάσταση και να είναι η Γερμανία αυτή που θα βρεθεί εκτός ευρώ;», διερωτάται ο Kaletsky και συνεχίζει: «Με δεδομένη την έλλειψη γερμανικής αλληλεγγύης προς τις άλλες χώρες, θα μπορούσε να ζητηθεί από τη Γερμανία ευγενικά να αποχωρήσει από την ευρωζώνη».
Σε αυτή την περίπτωση η Γερμανία θα επέστρεφε στο μάρκο μαζί με τις υπόλοιπες χώρες που θα ήθελαν να την ακολουθήσουν και στην ευρωζώνη θα παρέμενε η Γαλλία με τα υπόλοιπα μέλη. Μάλιστα στα θετικά αποτελέσματα μίας γερμανικής αποχώρησης από το ευρώ συμπεριλαμβάνονται λιγότερες νομικές και θεσμικές δυσκολίες, επαναγορά των κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ και φυσικά η έκδοση του ευρωομολόγου.
«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το τί σημαίνει δημοσιονομική ένωση: Πρόκειται για μία οικονομική πολιτική, ένα σύστημα φορολόγησης, ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, ένα χρέος, μία οικονομία και έναν υπουργό οικονομικών. Και όλα τα ανωτέρω θα είναι γερμανικά», γράφει η Daily Mail, η οποία αποκαλεί φράου Μέρκελ τη Γερμανίδα καγκελάριο.
Οι αποφάσεις που ανακοινώθηκαν την Τρίτη αποδίδονται από την εφημερίδα στην πρόθεση της Γερμανίας να επιβάλλει όλους τους όρους στις οικονομίες των ευρωπαϊκών κρατών, αφού «είναι η μοναδική χώρα που μπορεί να το κάνει αυτό». «Εάν το ευρώ επιβιώσει», όλες οι ευρωπαϊκές χώρες θα γίνουν σαν τους Γερμανούς.
Στην πραγματικότητα θα χάσουν την ελευθερία του να μη μοιάζουν σαν τους Γερμανούς, συμπληρώνει χαρακτηριστικά και εφιστά την προσοχή προς την κυβέρνηση της Βρετανίας, την οποία και προειδοποιεί ότι εάν επιτύχει αυτό το σχέδιο των Γερμανών, η Ευρώπη θα γίνει στην ουσία μία γερμανική αυτοκρατορία και οι χώρες που δεν ανήκουν στην ευρωζώνη (όπως η Βρετανία) θα βρεθούν στο περιθώριο.
Τα αποτελέσματα της συνάντησης Μέρκελ – Σαρκοζί σχολιάζει στους Financial Times ο επικεφαλής της PIMCO, Μοχάμεντ Ελ Αριάν. «Η κατεύθυνση προς την οποία κινείται η Γερμανία δεν αποτελεί έκπληξη, αλλά πολύ μεγαλύτερη έκπληξη αποτελεί το γεγονός ότι η Γαλλία στηρίζει τόσο θερμά την πρότασή της. Υποψιάζομαι ότι αυτό έχει να κάνει με την κατάσταση την περασμένη εβδομάδα στις αγορές», επισημαίνει ο Ελ Αριάν.
Υπογραμμίζει ότι το μήνυμα από τη συνάντηση είναι ότι η Γαλλία ευθυγραμμίζεται όλο και περισσότερο με τη Γερμανία, η οποία διασφαλίζει πλέον τη θέση της στην ευρωζώνη, εικάζει δε ότι η ευρωζώνη που θα προκύψει – «εάν τηρηθούν τα όσα ανακοίνωσαν χθες, πράγμα που κάθε άλλο παρά βέβαιο είναι» – θα είναι μικρότερη σε μέγεθος, αλλά με μεγαλύτερη δημοσιονομική πειθαρχία.
Οι περιφερειακές οικονομίες, προσθέτει πάντως, δεν θα ενθουσιαστούν με αυτό το αποτέλεσμα, αφού θα πρέπει να προχωρήσουν με τη λιτότητα και να σεβαστούν τον «χρυσό κανόνα» που εγγυάται την δημοσιονομική πειθαρχία.
Με άρθρο του στους Times, πάλι, ο Ανατόλι Καλέτσκι συγκαταλέγεται στους οπαδούς της εξόδου της Γερμανίας από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα.Ο Καλέτσκι, ένθερμος υποστηρικτής της γαλλικής διακυβέρνησης της Ευρώπης, στο άρθρο με τίτλο «Πώς θα σωθεί η ευρωζώνη – διώξτε τη Γερμανία» υποστηρίζει ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για τη γαλλική διπλωματία και τον Γάλλο πρόεδρο να καθιερώσει την ανωτερότητά της απέναντι στην γερμανική οικονομική ισχύ ως η κυρίαρχη δύναμη στην Ευρώπη.
Ο αρθρογράφος σημειώνει ότι η ευρωζώνη θα πρέπει να υιοθετήσει μία ευρωπαϊκή οικονομική κυβέρνηση προκειμένου να μη διαλυθεί, ενώ παραθέτει δύο βασικές αρχές πάνω στις οποίες θα στηριχθεί αυτή η ευρωπαϊκή ενσωμάτωση. Η πρώτη αφορά στην έκδοση του ευρωομολόγου και η δεύτερη στη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού υπουργείου Οικονομικών που να ασκεί τη δημοσιονομική πολιτική. Αυτό λοιπόν που θα πρέπει να ξεπεραστεί προκειμένου να πραγματοποιηθεί η οικονομική ενσωμάτωση είναι οι σημαντικές διαφορές μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας για το τι σημαίνει «ομοσπονδιακή Ευρώπη».
Σύμφωνα με τον Καλέτσκι, η Γερμανία θεωρεί ότι είναι ο κυρίαρχος παίκτης, καθώς πληρώνει τον λογαριασμό της κρίσης στην ευρωζώνη, ωστόσο υποστηρίζει ότι εάν ο Σαρκοζί παίξει καλά τα χαρτιά του τότε μπορεί να βάλει τη Γερμανία στη θέση της.
«Το Βερολίνο μέχρι στιγμής έχει αρνηθεί την έκδοση κοινών ευρωπαϊκών ομολόγων και δεν αφήνει την ΕΚΤ να αναχρηματοδοτήσει την Ιταλία, την Ισπανία και την Ελλάδα μέσω της αγοράς του χρέους τους. Επίσης οι Γερμανοί πολιτικοί υποστηρίζουν ότι οι χώρες που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν το χρέος τους θα πρέπει να βγουν από την ευρωζώνη. Γιατί λοιπόν να μην αλλάξει αυτή η κατάσταση και να είναι η Γερμανία αυτή που θα βρεθεί εκτός ευρώ;», διερωτάται ο Kaletsky και συνεχίζει: «Με δεδομένη την έλλειψη γερμανικής αλληλεγγύης προς τις άλλες χώρες, θα μπορούσε να ζητηθεί από τη Γερμανία ευγενικά να αποχωρήσει από την ευρωζώνη».
Σε αυτή την περίπτωση η Γερμανία θα επέστρεφε στο μάρκο μαζί με τις υπόλοιπες χώρες που θα ήθελαν να την ακολουθήσουν και στην ευρωζώνη θα παρέμενε η Γαλλία με τα υπόλοιπα μέλη. Μάλιστα στα θετικά αποτελέσματα μίας γερμανικής αποχώρησης από το ευρώ συμπεριλαμβάνονται λιγότερες νομικές και θεσμικές δυσκολίες, επαναγορά των κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ και φυσικά η έκδοση του ευρωομολόγου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου