Ποιοι θα υποστούν πρώτοι τους ελέγχους της εφορίας

Φορολογικούς ελέγχους με διαδικασίες εξπρές επιστρατεύει το υπουργείο Οικονομικών. Στο στόχαστρο θα βρεθούν πρώτοι όσοι γύρισαν την πλάτη στην περαίωση, έχουν χάσει τα βιβλία τους και δεν υπέβαλαν φορολογικές δηλώσεις παλαιοτέρων ετών.

Επίσης οι φορολογούμενοι με μεγάλα πιστωτικά υπόλοιπα ΦΠΑ, επαγγελματίες και επιχειρήσεις με αδικαιολόγητες διαφορές μεταξύ των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος και των δηλώσεων ΦΠΑ, με ακαθάριστα έσοδα που δεν βρίσκονται σε συμφωνία με τα άλλα οικονομικά μεγέθη τους ή με χαμηλούς συντελεστές μικτού και καθαρού κέρδους.

Εγκύκλιος του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Π. Οικονόμου προς τις εφορίες προσδιορίζει κριτήρια ελέγχου τα οποία συνδυαστικά ή μεμονωμένα θα οδηγούν στην επιλογή των υποθέσεων που θα υποστούν τακτικό έλεγχο.

Τα κριτήρια αυτά αφορούν:

• Μεγάλα ποσά επιστροφών -εκπτώσεων (π.χ. άνω των 1.000 ευρώ για επιχειρήσεις με βιβλία Α’ & Β' κατηγορίας)
• Βεβαιωμένες και ληξιπρόθεσμες οφειλές.
• Πλαστά ή εικονικά τιμολόγια, αλλά και δαπάνες άνω των 10.000 ευρώ, ειδικά αν αφορούν σε προμηθευτές με τους οποίους δεν υπάρχουν συστηματικές συναλλαγές
• Κάθε δαπάνη άνω των 700 ευρώ αν πρόκειται για επιχειρήσεις με βιβλία Β’ κατηγορίας, και άνω των 300 ευρώ, όταν ο ελεγχόμενος είναι ελεύθερος επαγγελματίας.
• Για επιχειρήσεις με βιβλία Γ’ κατηγορίας με τζίρο ως 1,5 εκατ. ευρώ θα ελέγχονται όλες οι δαπάνες άνω των 1.000 ευρώ. Αν έχουν τζίρο 1,5-9 εκατ. ευρώ θα ελέγχονται δαπάνες άνω των 2.000 ευρώ, και από 9 εκατ. ευρώ τζίρο και πάνω, οι δαπάνες άνω των 5.000 ευρώ.
• Δαπάνες για ταξίδια, κινητή – σταθερή τηλεφωνία, επιβατικά αυτοκίνητα, και έξοδα μισθοδοσίας, ανεξαρτήτως της κατηγορίας των βιβλίων της επιχείρησης (Α’, Β’ και Γ’).
• Αρχιτέκτονες και μηχανικοί, όπου θα ερευνάται αν το καθαρό εισόδημα προσδιορίστηκε βάσει των προβλεπόμενων φορολογικών συντελεστών, και αν οι δηλούμενες δαπάνες είναι δυσανάλογες με τις τεκμαρτές.

Από τους ελέγχους εξαιρούνται περιπτώσεις όπου προκύπτει μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγή και ως εκ τούτου δεν μπορεί να προσδιοριστεί με τους παραπάνω «συμβατικούς» τρόπους, ανέλεγκτες χρήσεις επιχειρήσεων με τζίρο άνω των 20 εκατ. ευρώ, καθώς και όσες περιπτώσεις θεωρείται επιβεβλημένος ο έλεγχος των συναλλαγών τους με τρίτες επιχειρήσεις.