Έχω μερικά χρήματα στην άκρη. Τι κάνω υπό αυτές τις συνθήκες?

Μέσα σε αυτό το κλίμα οικονομικής αβεβαιότητας και τρομοκρατίας που βιώνουμε και κατόπιν μελέτης μπορεί κάποιος να καταλήξει στα εξής συμπεράσματα.

Ζούμε σε αυτό το κλίμα αβεβαιότητας ουσιαστικά για να μπορούν να περάσουν ταχύτατα νόμοι και αποκρατικοποιήσεις που θα έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και αρκετά χρόνια. Αυτό δεν σημαίνει πως είμαι και σύμφωνος με την φιλελεύθερη πρακτική του άκρατου καπιταλισμού γιατι είδαμε τα αποτελέσματα του και στις οικονομίες των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών (Βλέπε ΗΠΑ).

Συνεπώς κάθε φορά που ετοιμάζονται να περάσουν επώδυνα μέτρα θα υπάρχει και αντίστοιχα κλίμα τρομοκρατίας προς τους πολίτες με την απειλή χρεοκοπίας. Βέβαια παρατηρώντας τα γεγονότα σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο εύκολα μπορεί κάποιος να καταλάβει πως σε Ευρωπαϊκό επίπεδο η συννενόηση μεταξύ των χωρών βρίσκεται τραγικό επίπεδο. Οι απόψεις δεν πρόκειται να συγκλίνουν αν δεν υπάρξει μια κεντρική πολιτική ηγεσία στην καρδιά της Ευρώπης η οποία να μπορεί να αποφασίζει άμεσα και σε οικονομικό και σε πολιτικό επίπεδο.

Συνεπώς τι μπορεί να κάνει ένας πολίτης για να νιώσει έστω μια μορφή ασφάλειας στη δική του πραγματικότητα?

- Αρχικά σε περίπτωση που κάποιος έχει ένα ποσό αποταμιευτικό (ιδιαίτερα από 20.000 € - 100.000 €) θα μπορούσε στην παρούσα φάση να προβεί σε κλείσιμο των χρημάτων του με μια προθεσμιακή κατάθεση (1 μήνα εως 6 μήνες). Οι αποδόσεις κατά μέσο όρο βρίσκονται γύρω από το 4% με 5%. Αυτό σημαίνει μια σεβαστή μηνιαία απόδοση η οποία στην ουσία δεν είναι και επίφοβη από τη στιγμή που ο νόμος Ν. 3714/2008 προστατεύει τις καταθέσεις μέχρι 100.000 € μέχρι τις 31/12/2011.

Όμως σύμφωνα με απόφαση (23384/27.5/2011) του υπουργείου Οικονομικών, η ισχύς του νόμου για την προστασία των τραπεζικών καταθέσεων, η οποία έληγε στα τέλη του έτους, παρατείνεται μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2015.

Η εγγύηση δίνεται μέσω του Ταμείου Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ) και αφορά το ποσό των 100.000 ευρώ για τις καταθέσεις του ίδιου καταθέτη σε κάθε τράπεζα.
Αυτό παρέχει μια ασπίδα προστασίας σε κάποιον που θα ήθελε να επωφεληθεί των υψηλών επιτοκίων που παρέχουν οι τράπεζες και να αποκομίσει ένα σχετικά σεβαστό ποσό σε ετήσια βάση (π.χ. για ποσό κατάθεσης 20.000€ η ετήσια απόδοση μπορεί να φτάσει τα 1.200€, ενώ αντίστοιχα για ποσό 100.000€ μπορεί να αγγίξει και τις 5.000€ σε ετήσια βάση).

- Υπάρχει και μια ενδιαφέρουσα πρόταση μετατροπής των ευρώ σε δολάρια. Η ισοτιμία είναι αρκετά καλή (πριν λίγους μήνες ήταν και καλύτερη). Η τακτική αυτή έγκειται στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ μπορούν να διαχειρίζονται κρίσεις σε πολιτικό επίπεδο (δεν έχουν την αστάθεια της Ευρώπης), ενώ μέχρι σήμερα το νόμισμά τους είναι το κυρίαρχο αποταμιευτικό νόμισμα της υφηλίου, γεγονός που το κάνει σχεδόν αλώβητο από κινδύνους. Με λίγα λόγια αν καταρρεύσει το δολάριο θα καταρρεύσουν τα πάντα. Επιπλέον στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή που το ευρώ θα πέφτει συνεχώς έναντι του δολαρίου ίσως είναι και η κατάλληλη στιγμή για την αλλαγή.

- Η αγορά μετοχών σε αυτό το κλίμα θεωρείτε μια πολύ υψηλού ρίσκου επένδυση που αν είναι να αποδώσει μπορεί να πάρει περισσότερο και από μια 5 ετία, με τον κίνδυνο πάντα να οδηγήσει και σε απόλυτη καταστροφή.

- Η αγορά ακινήτου στη παρούσα φάση μόνο επένδυση δεν μπορεί να θεωρηθεί τη στιγμή που ένα ακίνητο έχει έξοδα συντήρησης, φορολογείτε κάθε μέρα και περισσότερο και τα ενοίκια παίρνουν την κατιούσα με ταχύτατους ρυθμούς.

- Υπάρχει βέβαια και η λύση της ανάληψης όλων των χρημάτων και την αποταμίευση σε σεντούκια και στρώματα. Σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει επένδυση ενώ οι κίνδυνοι κλοπής και ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες από ληστές θεωρούνται ιδιαίτερα υψηλοί.

- Τέλος υπάρχει και η πολύ δημοφιλής τακτική της εξαγωγής των τραπεζικών λογαριασμών σε τράπεζες του εξωτερικού. Αυτή η τακτική έχει πολύ μικρές αποδόσεις σε επιτόκια ενώ στις χώρες που έχει ανταγωνιστικά επιτόκια σε σχέση με την Ελλάδα (Βλέπε Βουλγαρία, Σκόπια) ουσιαστικά οι κίνδυνοι είναι περισσότεροι γιατί τα κυρίαρχα τραπεζικά συστήματα στις χώρες αυτές είναι οι θυγατρικές των ελληνικών τραπεζών. Από την άλλη δεν αξίζει κάποιος μικροκαταθέτης να εξάγει ποσά κάτω των 100.000€ σε άλλες χώρες με τον κίνδυνο αργότερα να φορολογηθεί βάναυσα από το κράτος. Ουσιαστικά αυτή η τακτική εξυπηρετεί μεγαλοκαταθέτες (1.000.000 € και άνω) που δεν μπορούν να προστατευτούν από το νομικό πλαίσιο της Ελλάδας στην παρούσα φάση.

Η μόνη λύση λοιπόν στην όλη διαμορφωμένη κατάσταση μέχρι στιγμής είναι κάποιος να έχει διάσπαρτους τραπεζικούς λογαριασμούς σε ελληνικές τράπεζες, κάποιο ποσό σε μετρητά ώστε να καλυφτεί σε μια περίπτωση έκτακτης οικονομικής κατάστασης (βλέπε στάση πληρωμών), αλλά και καλό θα ήταν να εξασφαλίσει και μια ποσότητα σε τροφή μακράς διαρκείας αλλά και καύσιμου για την λιγότερο πιθανή περίπτωση μιας πραγματικής χρεοκοπίας.

Δυστυχώς το κλίμα είναι αβέβαιο και αυτά που φαντάζουν δεδομένα σήμερα μπορεί να αλλάξουν αύριο.

Σε καμία περίπτωση οι συμβουλές που αναφέρονται στο noozbox δεν αποτελλούν προτροπή ή πανάκεια απλά προκύπτουν ύστερα από ανάλυση των δεδομένων της κατάστασης που ζούμε.