Αυτήν την εποχή, οι περισσότεροι από μας ετοιμάζονται για τις καλοκαιρινές διακοπές και επειδή δεν υπάρχει πάντα κάποιος να «αφήσουμε στο πόδι μας» να φροντίζει τα φυτά όσο θα βρισκόμαστε στην παραλία, ψάχνουμε εναγωνίως για «πατέντες», ώστε να τα βρούμε ζωντανά όταν επιστρέψουμε.
 |
Εξυπνες και αρκετά εύκολες λύσεις υπάρχουν, αλλά πριν απ' όλα, είτε είμαστε σπίτι είτε όχι, πρέπει να ακολουθούμε κάποιες βασικές αρχές στο πότισμά μας.
Κατ' αρχήν δεν ποτίζονται όλα τα φυτά το ίδιο. Οι παράγοντες που επηρεάζουν την ποσότητα του νερού που χρειάζεται κάθε φυτό είναι αρκετοί. Οι κυριότεροι είναι το είδος του, η σύσταση του φυτοχώματος (το κομπόστ και τα οργανικής προέλευσης υποστρώματα συγκρατούν μεγαλύτερες ποσότητες νερού, ενώ τα αμμώδη και χαλικώδη βοηθούν στην απορροή του), η φάση ανάπτυξης του φυτού, το μέγεθος και ο τύπος της γλάστρας (οι πήλινες επιτρέπουν ευκολότερα την εξάτμιση του νερού), η θερμοκρασία και υγρασία της ατμόσφαιρας, η έκθεση στον ήλιο και φυσικά αν είναι εσωτερικού ή εξωτερικού χώρου φυτά (τα εσωτερικού χώρου αντέχουν μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα ξηρασίας το καλοκαίρι λόγω της υψηλής σχετικής υγρασίας που έχει ο αέρας του σπιτιού μας). Αρα είναι δύσκολο να δοθεί μια απάντηση του τύπου ένα ποτήρι νερό κάθε δύο μέρες. Εχοντας, όμως, υπόψη μας τα παραπάνω και κάνοντας δοκιμές μπορούμε να δημιουργήσουμε το δικό μας πρόγραμμα ποτίσματος.
Πριν απ' όλα πρέπει να πούμε ότι τα φυτά πεθαίνουν συχνότερα από το πολύ νερό παρά από την έλλειψή του. Γι' αυτό αδειάζετε το νερό από το πιατάκι της γλάστρας, για να μην έρχονται σε άμεση και συνεχή επαφή οι ρίζες και σαπίσουν. Εξαίρεση αποτελούν οι γλάστρες που στο κάτω μέρος έχουμε τοποθετήσει κάποιο αδρανές υλικό (χαλίκια, κομμάτια σπασμένων κεραμικών, κ.λπ.). Εάν η γλάστρα δεν έχει οπές αποστράγγισης θα πρέπει να δημιουργήσουμε εμείς. Συνήθως, η ξήρανση της μύτης των φύλλων είναι από τα συμπτώματα υπερβολικού νερού.
Θα πρέπει να κάνουμε πλούσια ποτίσματα όταν το χώμα είναι στεγνό. Το επάνω μέρος του φυτοχώματος στεγνώνει γρήγορα και δεν πρέπει να μας ξεγελάει. Γι' αυτό το λόγο κυκλοφορούν στην αγορά μικρά υγρασιόμετρα με τα οποία μπορούμε να ελέγξουμε την υγρασία. Οταν ποτίζουμε θα πρέπει να ρίχνουμε αρκετό νερό, μέχρι να αρχίσει να βγαίνει από τις οπές αποστράγγισης. Μικρές ποσότητες νερού που δεν φθάνουν στο ριζικό σύστημα δεν είναι επαρκείς, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Γι' αυτό το λόγο, το καλοκαίρι, το πότισμα πρέπει να πραγματοποιείται βράδυ ή νωρίς το πρωί, για να μην εξατμίζεται το νερό. Το χειμώνα πρέπει να αποφεύγουμε το πότισμα τις βραδινές ώρες - πιθανοί παγετοί ή χαμηλές θερμοκρασίες μπορεί να καταστρέψουν το ριζικό σύστημα.
Τα φυτά μας καταναλώνουν περισσότερο νερό όταν:
• H γλάστρα είναι μικρή σε σχέση με το ριζικό σύστημα του φυτού.
• Tο φυτό είναι εκτεθειμένο απευθείας στον ήλιο.
• Bρίσκονται σε ανθοφορία ή σε φάση ανάπτυξης.
• Λιπαίνουμε με χημικά αζωτούχα λιπάσματα.
Τι κάνουμε τώρα που θα απουσιάσουμε από το σπίτι μας;
Η πλέον αποδεκτή λύση είναι η εγκατάσταση ενός συστήματος αυτόματου ποτίσματος, το οποίο είναι η ιδανική λύση για όλο το χρόνο και όχι μόνο για τα διαστήματα που απουσιάζουμε. Οι λόγοι είναι πολλοί, όπως οικονομία στο νερό, καλή ανάπτυξη των φυτών, αποφυγή υπερβολών στο πότισμα με συνεπακόλουθα σαπίσματα, μείωση των άγριων χόρτων εφόσον πρόκειται για κήπους κ.λπ.
• Για υπαίθριους χώρους κάποιας έκτασης και με ποικιλία φυτών (θάμνοι, δένδρα, λουλούδια, γκαζόν, κ.λπ.), αλλά και για μεγάλα μπαλκόνια, όπου απαιτούνται διαφορετικές συχνότητες αλλά και ποσότητες νερού, το αυτόματο πότισμα είναι η μόνη λύση. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν θα συνιστούσα να το εγκαταστήσετε μόνοι σας, εκτός αν έχετε σχετικές γνώσεις. Αυτό θα πρέπει να γίνει από ειδικό που θα υπολογίσει τις ανάγκες των διαφορετικών φυτών. Οι ρυθμίσεις ανάλογα με τις εποχές και τις κλιματολογικές συνθήκες, κατόπιν οδηγιών που θα δώσει ο ειδικός, γίνονται και από εσάς.
• Για κήπους μικρής έκτασης ή για μπαλκόνια, με μικρή ποικιλία φυτών όπου απαιτείται η ίδια συχνότητα ποτίσματος, το σύστημα αυτόματου ποτίσματος πιθανόν να μπορείτε να το εγκαταστήσετε μόνοι σας. Κυκλοφορούν αρκετά έτοιμα κιτ στην αγορά, με οδηγίες συναρμολόγησης. Για τα μεγαλύτερα φυτά όπου απαιτείται περισσότερο νερό, προμηθευτείτε παραπάνω μπεκ.
• Για μικρά μπαλκόνια με λίγα φυτά, ίδιων αναγκών, ένα μικρό κιτ αυτόματου ποτίσματος μπορεί να συναρμολογηθεί πανεύκολα.
Μυστικά και «πατέντες»
Εναλλακτικά υπάρχουν διάφορες «πατέντες» για μικρά μπαλκόνια και φυτά εσωτερικού χώρου, όπου το αυτόματο πότισμα με απευθείας παροχή νερού από το δίκτυο ύδρευσης δεν ενδείκνυται.
• Ενα πλαστικό μπουκάλι με νερό στο οποίο έχουν ανοιχτεί τρύπες με καρφί στο πώμα του, τοποθετείται με το στόμιο μέσα στη γλάστρα. Στην αγορά κυκλοφορούν και πωρώδη πώματα που βιδώνονται στα πλαστικά μπουκάλια. Το νερό περνάει σιγά σιγά στο χώμα της γλάστρας, καλύπτοντας τις ανάγκες των φυτών για κάποιες ημέρες.
• Γλάστρες με ειδικούς χώρους αποθήκευσης νερού, που το απελευθερώνουν σταδιακά εντός της γλάστρας. Ανάλογα με τη δεξαμενή του νερού είναι και ο χρόνος που μπορούν να συντηρηθούν τα φυτά χωρίς πότισμα.
• Παίρνετε κομμάτια από λάστιχο ποτίσματος μέσα στα οποία περνάτε σχοινιά από μαλλί, βαμβάκι ή άλλο απορροφητικό υλικό. Τη μία άκρη την τοποθετείτε μέσα στη γλάστρα που θέλετε να ποτίσετε και την άλλη σε ένα μπετόνι με νερό, το οποίο θα πρέπει να βρίσκεται ψηλότερα από τη γλάστρα. Οταν το χώμα της γλάστρας στεγνώνει, το νερό περνάει από το μπετόνι στη γλάστρα μέσω του λάστιχου και υγραίνει το χώμα της. Η κάθε γλάστρα ανάλογα με το μέγεθος μπορεί να χρειαστεί περισσότερα από ένα λάστιχα. Μέσα στο ίδιο μπετόνι μπορείτε να τοποθετήσετε περισσότερα του ενός λάστιχα. Το ίδιο σύστημα αλλά πιο εξελιγμένο κυκλοφορεί και στο εμπόριο έτοιμο.
Οι χρόνοι επάρκειας εξαρτώνται κυρίως από τα αποθέματα νερού που έχετε προβλέψει.
• Διάφορες ζελατίνες χημικής προέλευσης που κυκλοφορούν στο εμπόριο έτοιμες σε κουτιά ή σε σκόνη.
Οι πρώτες τοποθετούνται ως έχουν στην επιφάνεια της γλάστρας και με την επαφή τους με το χώμα απελευθερώνουν σιγά σιγά το νερό που εμπεριέχουν. Οι δεύτερες τοποθετούνται πρώτα στο νερό και εφόσον διογκωθούν αναμειγνύονται με το χώμα της γλάστρας και λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούν οι πρώτες. Θα πρότεινα, τη ζελατίνη σε σκόνη να μην την αναμείξετε με το χώμα της γλάστρας -για να μπορείτε να την αφαιρέσετε ευκολότερα- αλλά να την τοποθετήσετε σε ένα πλαστικό σακουλάκι στο οποίο έχετε ανοίξει αρκετές τρύπες για να περνάει το νερό. Και στις δύο περιπτώσεις οι χρόνοι επάρκειας εξαρτώνται από την ποσότητα ζελατίνης που θα χρησιμοποιήσετε. Ξεκινάει από λίγες μέρες και φθάνει μέχρι 2 - 3 εβδομάδες.
• Διάφορα υλικά (όπως άργιλος ή άλλα απορροφητικά υλικά) που διογκώνονται απορροφώντας ποσότητες νερού όταν έρθουν σε επαφή με αυτό. Τοποθετούνται στο πιατάκι της γλάστρας και απελευθερώνουν σταδιακά το νερό. Μέθοδος ικανή να συντηρήσει τα φυτά για 5 - 6 ημέρες το πολύ.
Οποιαδήποτε από τις παραπάνω μεθόδους αν εφαρμόσετε, ένα καλό πότισμα πριν φύγετε θα δώσει 1 - 2 ημέρες επιπλέον επάρκεια σε νερό.
Σε κάθε περίπτωση, τόσο το αυτόματο πότισμα όσο και οι «πατέντες» θα πρέπει να δοκιμαστούν για κάποιες μέρες πριν φύγετε για διακοπές. Eτσι μπορεί να γλιτώσετε παράξενες εκπλήξεις όταν επιστρέψετε...
m
ΑπάντησηΔιαγραφή