Οτιδήποτε παρουσιάζεται ως «ασφαλές» στον κόσμο των επενδύσεων μου δημιουργεί μια αίσθηση ανασφάλειας. Κάποτε μας έλεγαν ότι το πιο «ασφαλές καταφύγιο» ήταν τα κρατικά ομόλογα. Μετά την κρίση χρέους ως «ασφαλές λιμάνι» εμφανίζουν πλέον τον χρυσό και το ελβετικό φράγκο. Ίσως και να έχουν δίκιο. Το μόνο βέβαιο είναι ότι τα ναύλα για το ταξίδι είναι πλέον ακριβά...
Το κάθε πράγμα έχει την αξία του. Σήμερα ο χρυσός θεωρείται ένα «ασφαλές επενδυτικό λιμάνι», αλλά πριν από λίγα χρόνια δεν ήταν κάτι περισσότερο από ένα «άχρηστο» μέταλλο. Όπως και το ελβετικό φράγκο ήταν μέχρι πρόσφατα η «σίγουρη» επιλογή για να πετύχει κανείς ένα καλύτερο επιτόκιο από το ευρώ, δίχως ταυτόχρονα να ρισκάρει από την ισοτιμία. Όλες αυτές οι απόψεις, λοιπόν, γκρεμίστηκαν. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά η ανατροπή αυτή έφερε και ζημίες για όσους ήσαν τότε απόλυτοι στις επιλογές τους και στις απόψεις τους. Μήπως κάτι ανάλογο επιφυλάσσουν οι αγορές σε όσους είναι σήμερα το ίδιο σίγουροι για την ασφάλεια που προσφέρει ο χρυσός και το ελβετικό φράγκο;
Στις αγορές, πάντως, δεν κερδίζει αυτός που αγοράζει «σιγουριά», αλλά εκείνος που αγοράζει «φθηνά». Κι αυτό διότι η σιγουριά δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Είναι μία εφεύρεση των χρηματομεσιτών, προκειμένου να ωθήσουν την εκλεκτή τους πελατεία σε συχνές αγοραπωλησίες. Εκείνο που υπάρχει είναι οι ευκαιρίες. Κι αυτές μπορεί να τις αναζητήσει κανείς μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Το «φθηνό» είναι φθηνό επειδή δεν το ζητάει ο κόσμος, επειδή οι περισσότεροι είναι συνηθισμένοι να αγοράζουν ασφάλεια και όχι αξίες. Να παρασύρονται, δηλαδή, από το παιγνίδι δημοσίων σχέσεων των χρηματομεσιτών...
Κι αυτή την περίοδο υπάρχουν ευκαιρίες. Ευκαιρίες που μπορεί κανείς να τις αναζητήσει στο ημίφως του ελληνικού χρηματιστηρίου. Αλίμονο! Αν τα φώτα της δημοσιότητας πέσουν και πάλι στις μετοχές, τότε το «παιγνίδι» θα έχει τελειώσει και μόνο από τύχη θα μπορέσει κάποιος να βγει κερδισμένος...
Θανάσης Μαυρίδης
Πηγή: capital.gr
Το κάθε πράγμα έχει την αξία του. Σήμερα ο χρυσός θεωρείται ένα «ασφαλές επενδυτικό λιμάνι», αλλά πριν από λίγα χρόνια δεν ήταν κάτι περισσότερο από ένα «άχρηστο» μέταλλο. Όπως και το ελβετικό φράγκο ήταν μέχρι πρόσφατα η «σίγουρη» επιλογή για να πετύχει κανείς ένα καλύτερο επιτόκιο από το ευρώ, δίχως ταυτόχρονα να ρισκάρει από την ισοτιμία. Όλες αυτές οι απόψεις, λοιπόν, γκρεμίστηκαν. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά η ανατροπή αυτή έφερε και ζημίες για όσους ήσαν τότε απόλυτοι στις επιλογές τους και στις απόψεις τους. Μήπως κάτι ανάλογο επιφυλάσσουν οι αγορές σε όσους είναι σήμερα το ίδιο σίγουροι για την ασφάλεια που προσφέρει ο χρυσός και το ελβετικό φράγκο;
Στις αγορές, πάντως, δεν κερδίζει αυτός που αγοράζει «σιγουριά», αλλά εκείνος που αγοράζει «φθηνά». Κι αυτό διότι η σιγουριά δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Είναι μία εφεύρεση των χρηματομεσιτών, προκειμένου να ωθήσουν την εκλεκτή τους πελατεία σε συχνές αγοραπωλησίες. Εκείνο που υπάρχει είναι οι ευκαιρίες. Κι αυτές μπορεί να τις αναζητήσει κανείς μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Το «φθηνό» είναι φθηνό επειδή δεν το ζητάει ο κόσμος, επειδή οι περισσότεροι είναι συνηθισμένοι να αγοράζουν ασφάλεια και όχι αξίες. Να παρασύρονται, δηλαδή, από το παιγνίδι δημοσίων σχέσεων των χρηματομεσιτών...
Κι αυτή την περίοδο υπάρχουν ευκαιρίες. Ευκαιρίες που μπορεί κανείς να τις αναζητήσει στο ημίφως του ελληνικού χρηματιστηρίου. Αλίμονο! Αν τα φώτα της δημοσιότητας πέσουν και πάλι στις μετοχές, τότε το «παιγνίδι» θα έχει τελειώσει και μόνο από τύχη θα μπορέσει κάποιος να βγει κερδισμένος...
Θανάσης Μαυρίδης
Πηγή: capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου