Τι είπε:
Στο στόχαστρο του υπουργού Υγείας βρέθηκαν οι δημόσιοι υπάλληλοι, με τον Ανδρέα Λοβέρδο να τους κατηγορεί για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα.
Επετέθη μάλιστα κατά των δημοσίων υπαλλήλων, υποστηρίζοντας ότι "το ένα εκατομμύριο δημοσίων υπαλλήλων που ταλαιπωρούν 10 εκατομμύρια πολίτες, με τη βεβαιότητα ότι ο δημόσιος τομέας είναι ισόβιος, μας έφτασαν εδώ που μας έφτασαν".
Από τα πυρά του δεν ξέφυγε ούτε η Αριστερά, υπενθυμίζοντας το θάνατο των θυμάτων της Μαρφίν. "Σας θυμίζω ότι με το που πέθαναν αυτοί οι άνθρωποι, σαν να μην ήταν άνθρωποι, επειδή δεν ανήκαν στην Αριστερά, το θέμα ξεπετάχτηκε σε δέκα λεπτά άντε σε ένα βραδινό δελτίο ή στις κηδείες τους.
Διότι, στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, η αξία της ζωής είναι μόνο εάν είσαι αριστερός. Εάν δεν είσαι αριστερός, σε πεθαίνουν σε δύο ημέρες. Ό,τι γινόταν μετά τον εμφύλιο, αντεστράφη μετά τη μεταπολίτευση", υπογράμμισε.
Η ιστορία του:
Την περίοδο εκείνη τα ελληνικά πανεπιστήμια εξελίσσονται σε ανεξάντλητα φυτώρια παραγωγής πολιτικού προσωπικού τροφοδοτώντας έκτοτε με στελέχη τα πολιτικά κόμματα. Κυρίως το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και τον Συνασπισμό. Το μισό πολιτικό συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, πολλοί βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης που παίζουν σήμερα πρωταγωνιστικό ρόλο στη κεντρική πολιτική σκηνή και στο ψυχόδραμα της διεκδίκησης της ηγεσίας του κινήματος, προέρχονται από τα αμφιθέατρα του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Στα σπουδαστήρια, τα καφέ, τις ταβέρνες όπου σύχναζε ο φοιτητόκοσμος και στο «μυθικό» κυλικείο της, Νομικής σχολής γνωστότερο ως «καφενείο του Τάκη» γεννήθηκαν φιλίες, αναπτύχθηκαν ίντριγκες , πολιτικά πάθη και αβυσσαλέα μίση που συχνά διαρκούν έως σήμερα.
Για επτά ολόκληρα χρόνια, από το 1973 έως το 1980 θα συνυπάρξουν μερικοί από τους πρωταγωνιστές του πολιτικού δράματος που ζει σήμερα το ΠΑΣΟΚ. Οι Βαγγέλης Βενιζέλος, Χάρης Καστανίδης, Ανδρέας Λοβέρδος, Γιώργος Φλωρίδης, Μιχάλης Χρυσοχοιδης, Γιάννης Μαγκριώτης, Άννα Διαμαντοπούλου, Χρύσα Αραπογλου(αν και μερικά χρόνια νεώτερη) και Σοφία Γιαννακά είναι σήμερα όλοι τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Για λιγότερο από μια δεκαετία θα συνυπάρξουν στην Θεσσαλονίκη της μεταπολίτευσης. Ως συνδικαλιστές, αγκιτάτορες και απλά μέλη της ΠΑΣΠ, της ΚΝΕ του Ρήγα Φεραίου ή της νεολαίας της Ένωσης κέντρου-νέες δυνάμεις θα δώσουν τις πρώτες μεγάλες πολιτικές μάχες στα αμφιθέατρα του πανεπιστημίου. Μαζί τους συμπρωταγωνιστεί και μια πλειάδα ταλαντούχων νεαρών οι οποίοι σήμερα είναι εξέχοντα μέλη του ελληνικού establishment. Εκδότες εφημερίδων, όπως ο Θέμος Αναστασιάδης και η Γιάννα Αγγελοπούλου, καθηγητές πανεπιστημίου, όπως ο Γιώργος Σωτηρέλης ο Βαγγέλης Βασιλακάκης, ο Χαράλαμπος Αποστολίδης ο Κώστας Χρυσόγονος. Δικαστές στην Ε.Ε, όπως ο Χάρης Ταγαράς. Διαπρεπείς δικηγόροι της Αθήνας ή της επαρχίας όπως ο Νότης Ψυλλάκης, ο Στεργιος Λιάπης, ο Μιχάλης Τριανταφυλλίδης, Γιώργος Βασιλακάκης, Οδυσσέας Καραγιανακίδης, ο Κώστας Μίτζηρας και η Νταιανα Αναστασιάδη (νομικοί σύμβουλοι του ΔΟΛ), ο Βασίλης Δεληβοριάς (νομικός σύμβουλος του ΜΕΓΚΑ και o δικηγόρος που ανέτρεψε το νόμο της κυβέρνησης Καραμανλή για τον βασικό μέτοχο). Δημοσιογράφοι όπως ο Γιάννης Τριάντης της Ελευθεροτυπίας, ο Μανόλης Αναγνωστάκης του ΜΕΓΚΑ και ο Δημήτρης Παγαδάκης του «Πρώτου Θέματος». Σημαντικοί δικαστές όπως ο Βασίλης Φλωρίδης προϊστάμενος της εισαγγελίας Θεσσαλονίκης και διπλωμάτες όπως ο πρέσβης Νίκος Πάζιος. Ισχυροί παράγοντες των χρηματογορών όπως ο Φοίβος Χατζής. Οι περισσότεροι από αυτούς σήμερα, οι οποίοι ηλικιακά βρίσκονται λίγο πριν ή λίγο μετά πενήντα, με τη μάχη ηγεσίας που διεξάγεται στο ΠΑΣΟΚ αισθάνονται κα πάλι πρωταγωνιστές σε ένα έργο που παίχτηκε πριν από τριάντα χρόνια.
Στα ελληνικά πανεπιστήμια την εποχή εκείνη κυριαρχεί η ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ που πρόσκειται στο ΚΚΕ. Ο Ρήγας Φεραίος έχει μικρότερη απήχηση. Η ΠΑΣΠ η νεολαία του ΠΑΣΟΚ ακόμα δεν έχει δύναμη. Θα κυριαρχήσει όμως άμεσα από την επόμενη κιόλας χρονιά. Όσο για την ΝΔ είναι περίπου ανύπαρκτη, αφού για τον φοιτητικό ριζοσπαστισμό το να είσαι δεξιός ισοδυναμεί περίπου με ποινικό αδίκημα. Ωστόσο οι «βουβοί» εκείνοι φοιτητές ψηφίζουν, τότε με καλά ποσοστά τη παράταξή τους ΝΔΦΚ , τουλάχιστον στη Νομική. Στη ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ της νομικής του Αριστοτελείου στα χρόνια εκείνα κάνει κουμάντο ο Χρήστος Κοντογιώργος. Έχει όμως περάσει πια στην ΚΝΕ και στο κόμμα και ψάχνει τον αντικαταστάτη του. Θα τον βρει γρήγορα στο πρόσωπο του Νότη Ψυλλάκη ή «Νοτιά», όπως τον αποκαλούν οι συμφοιτητές του. Έναν πιτσιρικά από τα Χανιά με γυαλιά και μαλλιά αφάνα. Ο Νότης είναι δεινός ρήτορας, μεθοδικός και δεν κωλώνει στις συνελεύσεις. Θα πάρει το δαχτυλίδι του αγκιτάτορα και σύντομα θα γίνει το βαρύ πυροβολικό της ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗΣ στην νομική. Στην ομάδα πρωτοστατούν ήδη ο Ανδρέας Λοβέρδος από την Πάτρα, ο Νίκος Θεοδοσόπουλος, ο Δημήτρης Παγαδάκης, ο Κώστας Μίτζηρας, παιδικοί φίλοι από τον Κολωνό, που μπήκαν και οι τρεις στην Θεσσαλονίκη. Στον σκληρό πυρήνα συμμετέχουν ο Γιώργος Ηλιόπουλος από την Καλαμάτα, (διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Ανδρέα Λοβέρδου σήμερα), μεγαλύτερος τους κατά μερικά χρόνια, ο Τάσος Λύτρας και πιο χαλαρά ο νεώτερός τους Θέμος Αναστασιάδης.
Επαγγελματική δραστηριότητα:
Αναπληρωτής Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Δικηγόρος παρ` Αρείω Πάγω (με εξειδίκευση σε θέματα Δημοσίου Δικαίου) μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.
Πολιτικές-κοινωνικές δραστηριότητες:
Συνδικαλιστική δραστηριότητα : - Το 1975-76 ήμουν αντιπρόεδρος του συλλόγου των φοιτητών της Νομικής Θεσσαλονίκης - Το 1981-82 ήμουν πρόεδρος των Ελλήνων φοιτητών στο Βέλγιο - Το 1993-95 ήμουν μέλος του Δ.Σ του συλλόγου του διδακτικού προσωπικού του Παντείου Πανεπιστημίου Πολιτική δραστηριότητα : Το 1973 οργανώθηκε στην αντιδικτατορική Ε.Φ.Ε.Ε. (ΑΝΤΙ - Ε.Φ.Ε.Ε) και από τότε συμμετέχει ενεργά στο αριστερό - δημοκρατικό κίνημα και στην πολιτική ζωή Από τις 9 Σεπτεμβρίου 1996 έως τις 9 Δεκεμβρίου 1997 διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Διοίκησης του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Παραιτήθηκε για να είναι υποψήφιος του ΠΑ.ΣΟ.Κ στις βουλευτικές εκλογές της 9ης Απριλίου 2000, όπου και εξελέγην στη Β΄ εκλογική περιφέρεια Αθηνών
Συμπέρασμα:
Ο Αριστερότατος και (ηγετική θέση στην Πανσπουδαστική της ΚΝΕ) απόλυτος δημόσιος υπάλληλος (μόνο από το δημόσιο χρήμα έχει αμοιφθεί σε όλη του τη ζωή) των τελευταίων δεκαετιών επιτείθεται στους δημοσίους υπαλλήλους και στους πολίτες που ανήκουν στην αριστερά.
Δηλαδή για να παραφράσουμε τα λόγια του Λοβέρδου 300 και κάτι υψηλόμισθοι δημόσιοι υπάλληλοι ταλαιπωρούν 10.000.000 έλληνες πολίτες εδώ και 20 χρόνια με τη βεβαιότητα ότι "φροντίζουν" τους ημέτερους για να τους "φροντίσουν" και αυτοί.
Πηγές: toblog1974.blogspot.com, sofianetwork.blogspot.com, pasok.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου